bekleyelim
belki bir türkü tutturacak
bir kalem
aramızdan herhangi bir
ölüm kendini beğenmeden
belki bir yıldız parçalanacak
belki
suya düşecek
göz kapanıp alçalıncaya kadar olacak
tüm beklemeler
belki bahar bitecek
bitmemesi gereken yerde
kederin toprakları
alıp başını gidecek
şehirlerin nefisleri öldüren kokusunu
alıp götürecek
yerin yedi kat altından
tomurcuklar yükselecek
gökleri delmeye
söyleyecek bütün kitaplar
bildiğimiz kelimelerin
bilmediğimiz cevaplarını
ama mutlaka yıldızlar hiç ölmeyecek
hayat hiç bir şeyle kaybetmeyecek
sürgüne dolmuş fidanlar istediği güneşe uzanacak..
bekleyelim
bahar kendine gelecek
bize bildirmeden
Birsen Kirişci