…ne eflatun bir gündeyiz.
bir elimde karanfil
diğerinde karanlık
omuzlarımda
yılların biriktirdiği yalnızlık
boş salıncaklar, rüzgarın ıslığını
sessizliği ile ödüllendirmekte..
aklımın bir ucunda
gecenin karanlığından rüyalarıma uçuşmuş.
tren vagonları….
tıkış tıkış insancık doldurulmuş,
boyunlarını eğip
karanlıklarına sığınmışlar.
rengini kaybetmiş hatıralar
artık acıtmıyor
siyaha yazılmış kelimeler sadece
bir koku bırakıyor zihnimde
belki ıhlamur kokusu kadar
ya her şeye sahip
ya da hiç bir şeyi olmamış gibi
zaman burada bir yere bıraktı kendini
bir elimde karanlık
diğerinde yalnızlığı ödüllendirilmiş
eflatunlar..
Birsen Kirişci
