“Her gerçek her kulağa göre değildir.
Bazısı yalanla beslenir.” derse yola düşen
elbet kendi yolunu bulacaktır der
yeteneğe ellerini teslim ederken..
yaptıkları eserler genellikle hüzünle birleşiyor.Tek çıkmazları oymuş gibi.
Parayla gelen bütün aşırılıklar, ekzantrikler, skandallar umurunda olmayan.
Görselliği tapınmaya çeviren, realiteden vazgeçemeyen romantizmin çizgileri ile yüceltilen
masumiyetle erdemleri arasına sıkışmış akıl çağının otoriteyi ve dogmalarını sorgulamak
ama umursamazmış gibi görünerek..
Her şey gibi kendi ironisinde yaşatır ve sonunda kendi cümlesine ulaşır mı..?
