..bazen en uzun şarkılar yağıyor içime
yorgun kemiksiz saatlerin
varlığıyla gidiyorum
bütün kelimeleri kanattım
..dön desem kırılacak gibi
tüm anlamları
kuşları da hapsettiler en son diyorum
aynadaki aksime
haberin var mı..
..sonra bir yolunu bul, git istersen
belki de bulursun kaybettiğimizi
bir yerin çıkmazında
bir bilinmezin kovuğunda
insanca yaşamak daha nasıl anlatılır dedikçe
çağrılarım küçüldü kayboldu
kimse dinlemiyor artık, diyorum yine sessizce
kimse kimseyi dinlemiyor hem de
kendini bile..
dalgaların sakladığı kıyılar gibi
hem kendi düzeninde
hem darmadağın
ve de kendi sesinde
saklanacağım bir süre daha
denizler boğuşuyor oysa
içimde..
Birsen Kirişci
