Reşit olmadan evlendirilen kızların travmaları hayat boyu devam ediyor. Dayatılan bir hayatı, üstelik istemedikleri bir adamla yaşamak zorunda kalmak kapanması zor yaralar açıyor.
Erken evlendirilen çocukların ruh sağlıklarında ne tür bozukluklar ortaya çıkıyor?
Zorla evlendirilen çocuklar, tehdit ve baskıyla alıkonuldukları, gidecek ve sığınacak bir yer bulamadıkları, yani büyük oranda çaresiz hissettikleri ve tehdit edildikleri için bu evliliğin içinde kalıyorlar.
Çocuk yaştaki evlilikler, çocuğun normal ve sağlıklı gelişimini sekteye uğratır, ruhsal bütünlüğünü zedeler ve en önemlisi de, temel güven duygusuna ve bağ kurma yetisine zarar verir. Çocuğun yaşadığı bu travmatik olay ve beraberinde süregelen şiddet ve istismar onun yetişkinlik hayatını da karartır; sağlıklı, normal ve doyumlu ilişkiler, insanlarla güvenli bağlar kurmak ve hayattan doyum almak nerdeyse imkansız bir hale gelir.
Çocuk evlilikleri kültürel olamaz.
Töre, gelenek, görenek, örf, adet gibi sosyokültürel kodlar, “çocuk gelin” adı altında aslında bizim terminolojimize göre çocuk istismarı anlamına gelen çocuk yaşta evliliklerin meşrulaştırılmasına, normalleştirilmesine ve hatta kutsanmasına ve tabulaştırılmasına neden oluyor.
Eskiden yapılmış olmasının sebebi bir kültür olmuş olması değil, insanı, kadını bilimsel olarak iyi tanımamak yani cehalettir.
Üstelik yaşanan travmalar sadece ruhsal da değildir.
Geçmiş kültürden bahsedenlere, ruhsal travmalardan bahsetmek yeterli gelmiyorsa;fiziksel boyutlarını da anlatmak gerekir.
Bugün, anatomiyi daha iyi biliyoruz. Küçük çocukların cinsel ilişki, çocuk taşıma ve doğurmaya uygun olmayan bir vücuda sahip olduğunu biliyoruz. Bunun iki sebebi var
1- Kemik yapısı başka bir ağırlığı taşımaya müsait değildir. Leğen kemikleri henüz tam olgunlaşmamış ve bu sebeple ağır bir erkeği üzerinde veya 10-15 kiloluk bir ağırlığı (bebek) leğen kemiği boşluğunda taşıması çocuğun hayatını riske atmaktadır. Eski dönemlerde genç yaşta evlilikler çok olduğu için kadın ve bebek ölümleri çok sayıdaydı. Bebeği taşıyabilse bile doğum anında yeterince açılamayan kanal sebebi ile bebek içeride ölebilir hatta buna bağlı olarak anne de ölebilir.
Cinsel ilişki ise tam bir işkenceye dönüşür. Ruhsal olarak, eğitim ile bu çocukları evlilik, cinsel ilişkiye hazırlasanız bile (?) anatomik olarak hazır olmadıklarının kanıtı Yemen gibi ülkelerde cinsel ilişki sırasında ölen çocukların sayısından anlaşılabilir. Bu çocuklar kemik kırılmaları ve aşırı kanamalar sonucu ölmektedir.
2- Bir çocuk gelişme döneminde sadece kendisini besleyebilir. Her hamilelik, bu küçük kadından pek çok şey çalar ve hayatı hastalıklarla geçer.
Ben durumun ölümcüllüğe varan boyutlarına da vurgu yapılmalıdır.
Nedense bu ülkenin doktorları sessiz .
Türk Tabipler odasına bir çağrıda bulunulması çok önemlidir. Lütfen çocukla cinsel ilişkinin ölümcüllüğü konusunda açıklama yapsınlar.
Bu kanunun çıkması önce kırsal alanlarda sonra ise hedef gözetmeksizin kız çocuklarını öldürür.
Özge Ataman Sezgin
