Bilmem kim dikiyor üzerimize
bu dar elbiseleri..
Bir gün eli kolu bağlanmış uyanacak mıydık
Bilmiyorduk
Şaşkın ama onurla ayakta durmak..
O yüzden gelene geçene
Gülüyorduk..
Daha dün konuştuk..
Şimdilik veya en azından
Herkes körlükte eşitti..
Yanımızdaki sağdan görmüyor.
Öbür yanımızdaki soldan görmüyor..
Karşımızdaki kendisini bile görmüyordu..
Ama hak vermek ya da almak gerek
Bazen karar veriyormuş gibi yapabiliyorduk
Önceleri biçilmiş kaftanlara
Bu bize…nasıl da yakıştı diye bakarken
Şimdi ise üniformaya benzeyen
Giysilerimiz kaldı..
Ayakkabılarımız mı..?
İlginçtir..sadece söyletilen yere kadar yürütüyorlardı..
Ufak-tefek suçluları görünce ne de güzel eğleniyorduk.
Doluydu işte hayatımız
hem de dopdolu..
Uzağa bakan körler gibi
Işığına uzaktan göz kırpan sessizler gibi
Hem kör
hem de kapkara gözü bağlı..
Birsen Kirişci..
