ATATÜRK, bir sabah Florya’dan Dolmabahçe Sarayı’na dönüyor. Yeşilköy İstasyonu’nun önünden geçerken birdenbire otomobili durduruyor ve başyavere:
-“Sorunuz, tren var mı?” diye emir veriyor.
O sırada tren hemen hareket etmek üzeredir. Hep birlikte otomobilden inip emrindekilerle birlikte trene biniyor. Karar ani verildiği ve uygulandığı için, bu trene biniş hemen hemen kimsenin dikkatini çekmiyor.
Bir süre sonra, her şeyden habersiz olan kondüktör, ATATÜRK’ün bulunduğu kompartımana geliyor. Kafileyi görünce çekilmek istiyor. ATATÜRK hemen sesleniyor:
-“Görevini yap!.. (Emrindekileri göstererek) Bu efendilere niçin bilet sormuyorsun?”
Emrindekiler cevap veriyor:
-“Paşam biz milletvekiliyiz. Tren bileti almayız. Parasız seyahat ederiz!..”
ATATÜRK hayretle:
-“Bu ayrıcalığı hiç beğenmedim. Çok ayıp ve acayip bir usul…”
Kaynak: Niyazi Ahmet Banoğlu, Nükte ve Fıkralarla Atatürk, s.375, İstanbul 1981
